De Nieuwe Kleren van de Kiezer

Dit jaar is een historisch verkiezingsjaar. 4 miljard mensen kunnen gaan stemmen. In plaats van een feest is het eerder een stresstest der democratie en voor veel van haar kiezers. Momenteel wankelt en kantelt er van alles. Het is alsof we in een permanente crisis verkeren door de intimiderende aanwezigheid van oorlog, dreiging en vele complexe vraagstukken op tal van terreinen. De weg uit deze vraagstukken is geen sinecure. Het debat is hard en cynisch, de tegenstellingen scherp, het vertrouwen gering en respect voor feiten tanende. Met de navigatie op ‘bestemming onbekend’ en met de coördinaten ‘onzeker, onvoorspelbaar, instabiel en toeval’ moet de weg naar voren worden gevonden. Dat is een realiteit waar niet iedereen aan wil. Een groeiend aantal kiezers laat zich overtuigen door een beeld dat politiek duidelijk, eenvoudig en rechtstreeks is. Complexiteit teruggebracht tot simpele oplossingen en simplistische oorzakelijke verbanden. Die richting en route is inmiddels wel bekend; weg van democratische waarden en rechtstaat. “Doe ons dan maar onzekerheid, dan is er tenminste nog hoop.”( naar Griet Op de Beeck, Kom hier dat ik U kus). Dit is het raamwerk van de expositie De Nieuwe Kleren van de Kiezer van Rene Veldhuis en Cobi Leentjes. Ze hebben voor deze expositie onzekerheid, onvoorspelbaarheid en onbekendheid omarmt en zo proces aan thema gekoppeld. Het experimenteel materiaalgebruik roept -tot het uiterste gedreven- spanning op. Het materiaal trilt en kleeft, en de houdbaarheid is onbekend. Daarmee weerspiegelt het deze tijd.”